خطا در بارگذاری تصویر
زمستان سرد ۱۳۲۰، نخستین لهستانیها وارد ایران شدند؛ خسته، درمانده، بیمار و بیپناه. آنها نه مهاجر بودند و نه پناهنده. چشمآبیهایی که وارد بندرانزلی، تهران، اصفهان و مشهد شدند، قرار بود فقط ۶ ماه در ایران بمانند، ولی۳ سال و نیم ماندگار شدند و بسیاری هیچوقت به وطن بازنگشتند.