تصور کنید گوشی هوشمندی در دست دارید که حتی نمیتوانید نام کشور همسایه را در آن تایپ کنید؛ گالری تصاویرتان هم پر از اسکرینشاتهایی است که خود گوشی، مخفیانه از کارهای شما گرفته و هیچ راهی برای پاک کردنشان ندارید. وایفای فقط یک دکمهی دکوری است و برای فعالسازی یک برنامه ساده باید گوشی را حضوری به یک فروشگاه دولتی ببرید. این واقعیت روزمره شهروندان کرهشمالی است.