پس از حملهٔ ایالات متحده به عراق در سال ۲۰۰۳، ایران از آشوب ناشی از آن بهره برد و شبکهای ایدئولوژیک و فراملی از جوامع، دولتها و شبهنظامیان شیعه از ایران تا عراق، لبنان، یمن و سرزمینهای فلسطینی ایجاد کرد؛ چیزی که عبدالله دوم، پادشاه اردن، با نگرانی از آن بهعنوان «هلال شیعی» یاد کرد. تا سال ۲۰۱۴ تحلیلگران مرتباً از کنترل چهار پایتخت عربی توسط تهران سخن میگفتند: بغداد، بیروت، دمشق و صنعا.